przemienić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

przemienić (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[pʃɛ̃ˈmʲjɛ̇̃ɲiʨ̑], AS[pšẽmʹi ̯ė̃ńić], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.podw. art.nazal.i → j  ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. przemieniać)

(1.1) aspekt dokonany od: przemieniać

czasownik zwrotny dokonany przemienić się (ndk. przemieniać się)

(2.1) aspekt dokonany od: przemieniać się
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Potem przed mężem niesłusznie oczerniona, została ostatecznie przemieniona w wodnicę[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przemienienie n, przemiana ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: przemieniać
(2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: przemieniać się
źródła:
  1. Jerzy Ziomek, Renesans, 1973, Narodowy Korpus Języka Polskiego.