przedziwny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

przedziwny (język polski)[edytuj]

przedziwny (1.1) bakłażan
wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) bardzo dziwny
(1.2) mogący wprawić w zachwyt, podziw
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Myśliwi upolowali przedziwny okaz pumy. Z jej głowy wyrastają zęby![1]
(1.2) Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) arcydziwny; neutr. zadziwiający
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dziwaczek mos/mrz, przedziwność ż, dziw mrz, dziwaczka ż
przysł. przedziwnie
czas. dziwaczeć
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. prze- + dziwny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Myśliwi upolowali przedziwny okaz pumy. Z jej głowy wyrastają… zęby!, podroze.onet.pl
  2. Pismo Święte, Ps 8, 4-5. 6-7. 8-9