prozelita

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

prozelita (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) neofita, nawrócony
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Filip Apostoł ochrzcił prozelitę etiopskiego, urzędnika królowej etiopskiej Kandaki.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prozelityzm mrz, prozelityczność ż, prozelickość ż
przym. prozelicki, prozelityczny
przysł. prozelicko
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. proselytus < gr. προσήλυτος
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Pius Czesław Bosak, Słownik postaci Nowego Testamentu, str. 260, Pessano 1995, ISBN 88-86242-01-8

prozelita (język węgierski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) prozelita
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. proselytus < gr. προσήλυτος
uwagi:
źródła: