prowokacyjny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

prowokacyjny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌprɔvɔkaˈʦ̑ɨjnɨ], AS[provokacyi ̯ny], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zaczepny, mający charakter prowokacji
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Piłkarz po zdobyciu gola podbiegł do kibiców drużyny przeciwnej i, uśmiechając się szyderczo, wykonywał wobec nich prowokacyjne gesty.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) prowokujący
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prowokacja ż, prowokacyjność ż, prowokatorstwo n, prowokator m, prowokatorka ż, prowokowanie n, sprowokowanie n
czas. prowokować ndk., sprowokować dk.
przym. prowokatorski
przysł. prowokacyjnie, prowokatorsko, prowokująco
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. prowokacja
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: