prowok

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

prowok (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. środ. polit. prowokator[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) urabiać na prowoka → namawiać do prowokacji[2]
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prowokator, prowokatorka, prowokowanie, sprowokowanie
czas. prowokować, sprowokować
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. prowokator[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: prowokator
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Mieczysław Karaś, Kilka uwag o polskiej gwarze partyjnej przed pierwszą wojną światową, „Język Polski” nr 1/1951, s. 18.
  2. ↑ Mieczysław Karaś, Kilka uwag o polskiej gwarze partyjnej przed pierwszą wojną światową, „Język Polski” nr 1/1951, s. 19.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=prowok&oldid=7504057”