protokolantka

protokolantka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌprɔtɔkɔˈlãntka], AS: [protokolãntka], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta, która sporządza protokół ze spotkania, rozprawy itp.

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	protokolantka	protokolantki
dopełniacz	protokolantki	protokolantek
celownik	protokolantce	protokolantkom
biernik	protokolantkę	protokolantki
narzędnik	protokolantką	protokolantkami
miejscownik	protokolantce	protokolantkach
wołacz	protokolantko	protokolantki

przykłady:

(1.1) Protokolantka zapisała zeznania.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) protokólantka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. protokolant, protokólant, protokólantka, protokół, protokołowanie, protokółowanie, protokolik, protokólik, protokolaryzm, protokólaryzm, protokolarność, protokólarność

czas. protokołować, protokółować

przym. protokolarny, protokólarny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: protokolant

• bułgarski: (1.1) протоколистка ż

źródła: