protokół
Wygląd
protokół (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) sprawozdanie na piśmie z posiedzenia, konferencji, sesji, rozprawy sądowej itp. zawierające streszczenie przebiegu, zapis wniosków i uchwał; zob. też protokół w Wikipedii
- (1.2) dokument będący sprawozdaniem z przebiegu czynności urzędowych[1]
- (1.3) dokument stanowiący podsumowanie negocjacji i zawierający wyliczenie problemów uzgodnionych albo nie uzgodnionych
- (1.4) oficjalny standard postępowania w danych sytuacjach
- (1.5) zob. protokół handlowy
- (1.6) zob. protokół sieciowy
- (1.7) hist. wstępna część dokumentu średniowiecznego
- odmiana:
- (1.1-7)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik protokół protokoły / protokóły dopełniacz protokołu / protokółu protokołów / protokółów celownik protokołowi / protokółowi protokołom / protokółom biernik protokół protokoły / protokóły narzędnik protokołem / protokółem protokołami / protokółami miejscownik protokole / protokóle protokołach / protokółach wołacz protokole / protokóle protokoły / protokóły
- przykłady:
- (1.1) Tylko część wypowiedzi z zebrania trafiła do protokołu.
- (1.4) Protokół dyplomatyczny określa męski strój w najmniejszych szczegółach - od skarpetek po wzór krawata.[2]
- kolokacje:
- (1.1) sporządzić / napisać / podpisać protokół
- (1.2) protokół (przebiegu) kontroli / przetargu / konkursu / egzaminu / wizji lokalnej / oględzin / eksmisji • protokół zdawczo-odbiorczy
- (1.3) protokół uzgodnień • protokół rozbieżności
- (1.4) protokół dyplomatyczny • protokół dworski
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1-3) dokument
- hiponimy:
- (1.4) etykieta, dress code
- holonimy:
- (1.7) dokument
- meronimy:
- (1.7) inwokacja, intytulacja, inskrypcja
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. protokolant m, protokólant m, protokolantka ż, protokólantka ż, protokołowanie n, protokółowanie n, protokolarność ż, protokólarność ż
- czas. protokołować, protokółować
- przym. protokolarny, protokólarny
- przysł. protokolarnie, protokólarnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. protocole < gr. πρωτόκολλο[4]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) report, minutes, record, protocol
- arabski: (1.1) معاهدة ż
- baskijski: (1.1) protokolo
- białoruski: (1.1) пратакол m
- duński: (1.1) protokol w
- esperanto: (1.1) protokolo
- francuski: (1.1) protocole m
- hiszpański: (1.1) protocolo m
- interlingua: (1.1) protocollo, protocolo, acto
- islandzki: (1.1) gerðabók ż
- kataloński: (1.1) protocol m
- kazachski: (1.1) хаттама
- niemiecki: (1.1) Protokoll n; (1.2) Protokoll n; (1.3) Protokoll n; (1.4) Protokoll n
- nowogrecki: (1.1) πρωτόκολλο n
- rosyjski: (1.1) протокол m, акт m
- szwedzki: (1.1) protokoll n
- źródła:
- ↑ Hasło „protokół” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Maciej Zaremba, Garnitur wieczorową porą. Dyplomacja w ubiorze [1]
- ↑ Andrzej Markowski, Jak dobrze mówić i pisać po polsku, Warszawa 2000.
- ↑ Artur Passendorfer, Język literacki w Królestwie Polskim a w Galicyi, „Poradnik Językowy” nr 5/1911, s. 68.