prosapia

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

prosapia (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pokrewieństwo[1]
(1.2) krewni, rodzina[1]
(1.3) pokolenie[1]
odmiana:
(1.1-3) prōsāpia, prōsāpiae (deklinacja I)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Hasło „prosapia” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 551.

prosapia (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA/pro.ˈza.pja/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. ród
odmiana:
(1.1) lp prosapia; lm prosapie
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) discendere da nobile prosapiapochodzić ze szlachetnego rodu
synonimy:
(1.1) casa, casata, casato, ceppo, clan, dinastia, discendenza, genealogia, genia, gente, lignaggio, pianta, progenie, sangue, schiatta, stirpe
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. prosapia
uwagi:
źródła: