prokrastynacja

prokrastynacja (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) psych. chorobliwa tendencja do nieustannego odkładania pewnych czynności na później; zob. też prokrastynacja w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prokrastynacja	prokrastynacje
dopełniacz	prokrastynacji	prokrastynacji
celownik	prokrastynacji	prokrastynacjom
biernik	prokrastynację	prokrastynacje
narzędnik	prokrastynacją	prokrastynacjami
miejscownik	prokrastynacji	prokrastynacjach
wołacz	prokrastynacjo	prokrastynacje

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) kunktatorstwo

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. prokrastynator m, prokrastynatorka ż

przym. prokrastynacyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. procrastinatio → odroczenie, zwłoka

uwagi:

(1.1) por. taktyka Fabiusza • prawo Parkinsona • podchodzić jak do jeża

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) procrastination
• duński: (1.1) prokrastinering w
• francuski: (1.1) procrastination ż
• hiszpański: (1.1) procrastinación ż
• niemiecki: (1.1) Prokrastination ż
• nowogrecki: (1.1) αναβλητικότητα ż
• szwedzki: (1.1) prokrastinering w

źródła: