prochownica

prochownica (język polski)

prochownice (1.1) w muzealnej gablocie

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. puszka lub róg do podręcznego przechowywania prochu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prochownica	prochownice
dopełniacz	prochownicy	prochownic
celownik	prochownicy	prochownicom
biernik	prochownicę	prochownice
narzędnik	prochownicą	prochownicami
miejscownik	prochownicy	prochownicach
wołacz	prochownico	prochownice

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. proch m, prochownia ż

przym. prochowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) cebador m, chifle m, frasco m, polvorín m
• nowogrecki: (1.1) μπαρουτιέρα ż

źródła: