prestidigitator

prestidigitator (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek pokazujący sztuczki sprawiające wrażenie magicznych, oparte głównie na zręczności i umiejętności odwracania uwagi

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prestidigitator	prestidigitatorzy
dopełniacz	prestidigitatora	prestidigitatorów
celownik	prestidigitatorowi	prestidigitatorom
biernik	prestidigitatora	prestidigitatorów
narzędnik	prestidigitatorem	prestidigitatorami
miejscownik	prestidigitatorze	prestidigitatorach
wołacz	prestidigitatorze	prestidigitatorzy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) sztukmistrz, magik, iluzjonista

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. prestidigitatorstwo n

forma żeńska prestidigitatorka ż

przym. prestidigitatorski

przysł. prestidigitatorsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. presto → szybko + łac. digitus → palec

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) prestidigitator

źródła:

prestidigitator (język angielski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) prestidigitator

odmiana:

(1.1) lp prestidigitator; lm prestidigitators

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) magician

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. prestidigitation

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. presto → szybko + łac. digitus → palec

uwagi:

źródła: