predylekcja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

predylekcja (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌprɛdɨˈlɛkʦ̑ʲja], AS[predylekcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. skłonność do kogoś lub czegoś
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Stwierdzić wypada, że miał wyjątkową predylekcję do młodych kobiet.
(1.1) Ania od dziecka zdradzała predylekcję do tańca.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) skłonność, słabość, inklinacja, pociąg, zamiłowanie, upodobanie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. prae + dilectioprzed + upodobanie[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „predylekcja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „predylekcja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.