prawoznawczy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

prawoznawczy (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˌpravɔˈznafʧ̑ɨ], AS: [pravoznafčy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• akc. pob.
​?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z prawoznawstwem lub prawoznawcą
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikprawoznawczyprawoznawczaprawoznawczeprawoznawczyprawoznawcze
dopełniaczprawoznawczegoprawoznawczejprawoznawczegoprawoznawczych
celownikprawoznawczemuprawoznawczejprawoznawczemuprawoznawczym
biernikprawoznawczegoprawoznawczyprawoznawcząprawoznawczeprawoznawczychprawoznawcze
narzędnikprawoznawczymprawoznawcząprawoznawczymprawoznawczymi
miejscownikprawoznawczymprawoznawczejprawoznawczymprawoznawczych
wołaczprawoznawczyprawoznawczaprawoznawczeprawoznawczyprawoznawcze
 nie stopniuje się
przykłady:
(1.1) Lekcje będą rozszerzone o elementy medioznawcze i prawoznawcze[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) sympozjum prawoznawcze
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prawoznawstwo n, prawoznawca ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Magdalena Nowacka, Dziennik Zachodni, 07/05/2010, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=prawoznawczy&oldid=8012925”