prangen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

prangen (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈpʀaŋən] ?/i
?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) widnieć, błyszczeć, zabłysnąć
odmiana:
(1.1)[1] prang|en (prangt), prangte, geprangt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Prangen n, Gepränge n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: