prandeo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

prandeo (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) jeść śniadanie, śniadać[1]
odmiana:
(1) prandeo, prandēre, prandī, prānsum (koniugacja II)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prandium n, pransor m
przym. pransus
czas. pransito
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 537.