pracuś

pracuś (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˈpraʦ̑uɕ], AS: [pracuś]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. żart. człowiek bardzo pilny w pracy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pracuś	pracusie
dopełniacz	pracusia	pracusiów
celownik	pracusiowi	pracusiom
biernik	pracusia	pracusiów
narzędnik	pracusiem	pracusiami
miejscownik	pracusiu	pracusiach
wołacz	pracusiu	pracusie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pejor. stachanowiec

antonimy:

(1.1) leń, wałkoń, obibok, próżniak, nierób

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. praca ż, spracowany m, pracownik mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. praca + -uś

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) працавік m, рабацяга m
• kaszubski: (1.1) robiôrz m
• rosyjski: (1.1) трудяга m, работяга m, труженик m
• ukraiński: (1.1) трудяга m, трудяка m, трудівник m

źródła: