prałat

prałat (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈprawat], AS: [prau̯at] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. wyższy dostojnik w Kościele katolickim; zob. też prałat w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prałat	prałaci
dopełniacz	prałata	prałatów
celownik	prałatowi	prałatom
biernik	prałata	prałatów
narzędnik	prałatem	prałatami
miejscownik	prałacie	prałatach
wołacz	prałacie	prałaci

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) godność prałata

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. prałacki

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. praelatus (przełożony)

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Religie

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) prelate
• baskijski: (1.1) prelatu
• hiszpański: (1.1) prelado m
• interlingua: (1.1) prelato
• niemiecki: (1.1) Prälat m
• wilamowski: (1.1) prałāt m

źródła: