prać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
(Przekierowano z prać się)

prać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[praʨ̑], AS[prać] ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) usuwać brud z ubrań, tkanin
(1.2) przen. pot. bić
(1.3) st.pol. bić[1]

czasownik zwrotny niedokonany prać się (dk. brak)

(2.1) być pranym (1.1)
(2.2) przen. pot. bić się
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IX
(2.1-2) koniugacja IX
przykłady:
(1.1) Będę prał koszulę.
(1.2) Tomek pierze Krzyśka.
(2.1) Twoja koszula już się pierze.
(2.2) Tomek pierze się z Krzyśkiem.
składnia:
(1.1-2) prać + B.nie prać + D.
(2.2) prać się z + N.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. praczka ż, pracz m, pralka ż, pranie n, pralnia ż, spranie n, spieranie n, podpieranie n, upranie n, napranie n, pralnictwo n, przepierka ż, przepieranie n, przepranie n, dopieranie n, dopranie n, popranie n
czas. wyprać dk., sprać dk., spierać ndk., podpierać ndk., uprać dk., naprać dk., przepierać ndk., przeprać dk., dopierać ndk., doprać dk., poprać dk.
przym. pralniczy, pralkowy, praczy, spieralny
związki frazeologiczne:
prać brudne pieniądzeprać brudyswoje brudy trzeba prać w domukiedy gospodyni pierze i chleb piecze, to się ledwie nie wściecze
etymologia:
uwagi:
(1.3) Pierwotnie «prać» znaczyło «bić» – tkaniny prało się, czyli biło kijanką[1].
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Poradnik językowy, „Język Polski” nr 3/1913, s. 96.