prądnica

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

prądnica (język polski)[edytuj]

prądnica (1.1)
prądnica (1.1)
wymowa:
IPA[prɔ̃ndʲˈɲiʦ̑a], AS[prõndʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) fiz. elektr. urządzenie do zamiany energii mechanicznej na elektryczną; zob. też prądnica w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Gdy zgasło światło, dziadek poszedł do stodoły i uruchomił prądnicę.
składnia:
kolokacje:
(1.1) prądnica synchroniczna / prądu stałego / zmiennego • prądnica obcowzbudna / szeregowa / bocznikowa / szeregowo-bocznikowawirnik / rotor / stojan / stator prądnicy • napięcie znamionowe / prąd znamionowy / moc prądnicy
synonimy:
antonimy:
(1.1) silnik
hiperonimy:
(1.1) generator
hiponimy:
(1.1) dynamo, alternator
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prąd m, prądzik m, prądownica ż, prądzenie n
czas. prądzić ndk.
przym. prądnicowy, prądowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. prąd + -ica
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: