prügeln

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

prügeln (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA['pʀyːɡəln] ?/i IPA[ˈpʀyːɡl̩tə] IPA[ɡəˈpʀyːɡl̩t]
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) bić, zbić
odmiana:
(1.1)[1] prügeln (prügelt), prügelte, geprügelt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) einschlagen, schlagen, dreschen
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Prügel m, Prügelei ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: prügelneinprügelndurchprügelnherausprügelnverprügeln
źródła: