próbnik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

próbnik (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. przyrząd do pobierania próbek czegoś, np. kopaliny płynnej lub skały ze ściany otworu wiertniczego
(1.2) pot. zestaw próbek, np. kolorów, wzorów, faktur
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) próbnik kosmiczny • próbnik izolacji • próbnik napięcia
synonimy:
(1.2) wzornik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. próba ż, próbowanie n, próbka ż, probówka ż, próbówka ż
czas. próbować ndk., wypróbować dk.
przym. próbny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: