próżnować

próżnować (język polski)

wymowa:

IPA: [pruʒˈnɔvaʨ̑], AS: [pružnovać]

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) książk. nic nie robić, nie zajmować się żadną pracą, marnować czas

odmiana:

(1.1) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		próżnować
czas teraźniejszy		próżnuję	próżnujesz	próżnuje	próżnujemy	próżnujecie	próżnują
czas przeszły	m	próżnowałem	próżnowałeś	próżnował	próżnowaliśmy	próżnowaliście	próżnowali
	ż	próżnowałam	próżnowałaś	próżnowała	próżnowałyśmy	próżnowałyście	próżnowały
	n	próżnowałom	próżnowałoś	próżnowało
tryb rozkazujący		niech próżnuję	próżnuj	niech próżnuje	próżnujmy	próżnujcie	niech próżnują
pozostałe formy czas przyszły m będę próżnował, będę próżnować będziesz próżnował, będziesz próżnować będzie próżnował, będzie próżnować będziemy próżnowali, będziemy próżnować będziecie próżnowali, będziecie próżnować będą próżnowali, będą próżnować ż będę próżnowała, będę próżnować będziesz próżnowała, będziesz próżnować będzie próżnowała, będzie próżnować będziemy próżnowały, będziemy próżnować będziecie próżnowały, będziecie próżnować będą próżnowały, będą próżnować n będę próżnowało, będę próżnować będziesz próżnowało, będziesz próżnować będzie próżnowało, będzie próżnować czas zaprzeszły m próżnowałem był próżnowałeś był próżnował był próżnowaliśmy byli próżnowaliście byli próżnowali byli ż próżnowałam była próżnowałaś była próżnowała była próżnowałyśmy były próżnowałyście były próżnowały były n próżnowałom było próżnowałoś było próżnowało było forma bezosobowa czasu przeszłego próżnowano tryb przypuszczający m próżnowałbym, byłbym próżnował próżnowałbyś, byłbyś próżnował próżnowałby, byłby próżnował próżnowalibyśmy, bylibyśmy próżnowali próżnowalibyście, bylibyście próżnowali próżnowaliby, byliby próżnowali ż próżnowałabym, byłabym próżnowała próżnowałabyś, byłabyś próżnowała próżnowałaby, byłaby próżnowała próżnowałybyśmy, byłybyśmy próżnowały próżnowałybyście, byłybyście próżnowały próżnowałyby, byłyby próżnowały n próżnowałobym, byłobym próżnowało próżnowałobyś, byłobyś próżnowało próżnowałoby, byłoby próżnowało imiesłów przymiotnikowy czynny m próżnujący, niepróżnujący ż próżnująca, niepróżnująca próżnujące, niepróżnujące n próżnujące, niepróżnujące imiesłów przysłówkowy współczesny próżnując, nie próżnując rzeczownik odczasownikowy próżnowanie, niepróżnowanie

przykłady:

(1.1) Czy ten, kto przez 5 minut dziennie w czasie godzin pracy próżnuje, jest próżniakiem?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bałamucić czas, chodzić z kąta w kąt, czekać z założonymi rękami / czekać z założonymi rękoma, leniuchować, próżniaczyć się, siedzieć z założonymi rękami / siedzieć z założonymi rękoma; pot. bomblować / bumblować, bumelować, leserować, leżeć do góry brzuchem, liczyć muchy na suficie, obcyndalać się, obijać się, ochrzaniać się, opierniczać się, opitalać się, pluć i łapać, wałkonić się, zbijać bąki; iron. nie hańbić się pracą; posp. opieprzać się; wulg. opierdalać się; przest. markierować

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) byczyć się

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. próżnowanie m, próżniak m, próżniaczka ż, próżnia ż

przym. próżniaczy, próżniowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) loaf
• białoruski: (1.1) гультаяваць, лодарнічаць
• bułgarski: (1.1) безделнича
• francuski: (1.1) paresser
• hiszpański: (1.1) holgazanear
• nowogrecki: (1.1) τεμπελιάζω
• rosyjski: (1.1) безделничать
• rumuński: (1.1) leni
• ukraiński: (1.1) ледарювати
• wilamowski: (1.1) misikia, pruəžnuøvǡn, prüźnowȧn

źródła: