pozorny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: pozorný

pozorny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[pɔˈzɔrnɨ], AS[pozorny]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieprawdziwy, ale sprawiający wrażenie prawdziwego
(1.2) st.pol. okazały
(1.3) gw. (Śląsk Cieszyński) ostrożny[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Jako specjalista w zakresie pozornych przeżyć idol zachęca innych do utożsamienia się z życiem pozornym i płytkim[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) ciężar pozornyobraz pozorny
synonimy:
(1.1) fałszywy, iluzoryczny, nierealny, nierzeczywisty, rzekomy, sztuczny, trefny, złudny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pozornik mzw, pozór m, pozorność ż, pozoracja ż, pozoranctwo n, pozorant m, pozorantka ż, pozorowanie n, upozorowanie n
czas. pozorować ndk., upozorować dk.
przym. pozoracyjny
przysł. pozornie, pozoracyjnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ostrożny
źródła:
  1. Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
  2. Guy Debord: Społeczeństwo spektaklu, s. 56. PiW Warszawa 2006.