potwierdzalność
potwierdzalność (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co potwierdzalne, możliwe do potwierdzenia
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik potwierdzalność potwierdzalności dopełniacz potwierdzalności potwierdzalności celownik potwierdzalności potwierdzalnościom biernik potwierdzalność potwierdzalności narzędnik potwierdzalnością potwierdzalnościami miejscownik potwierdzalności potwierdzalnościach wołacz potwierdzalności potwierdzalności
- przykłady:
- składnia:
- (1.1) potwierdzalność + D.
- synonimy:
- (1.1) weryfikowalność
- antonimy:
- (1.1) niepotwierdzalność
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. potwierdzanie n, potwierdzenie n
- czas. potwierdzać ndk., potwierdzić dk.
- przym. potwierdzalny
- przysł. potwierdzalnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. potwierdzalny + -ość
- uwagi:
- Formy potencjalne liczby mnogiej w tabeli odmiany zostały podane za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „potwierdzalność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
