potakiwacz

potakiwacz (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpɔtaˈcivaʧ̑], AS: [potaḱivač], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. lekcew. o kimś, kto nie wychyla się z własnym zdaniem i wszystkim potakuje

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	potakiwacz	potakiwacze
dopełniacz	potakiwacza	potakiwaczy/potakiwaczów
celownik	potakiwaczowi	potakiwaczom
biernik	potakiwacza	potakiwaczy/potakiwaczów
narzędnik	potakiwaczem	potakiwaczami
miejscownik	potakiwaczu	potakiwaczach
wołacz	potakiwaczu	potakiwacze

przykłady:

(1.1) Nie bądź takim potakiwaczem, postaw się czasem.

(1.1) Nawet jeśli pomysł szefa jest głupi, to grono potakiwaczy uzna go za rewelacyjny.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) potakiewicz, konformista, oportunista

antonimy:

(1.1) nonkonformista

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. potakiwać, przytaknąć

przysł. tak

partyk. tak

rzecz. przytakiwacz mos, przytakiwaczka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) yes-man, yesman
• niemiecki: (1.1) Jasager m

źródła: