porzucić

porzucić (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔˈʒuʨ̑iʨ̑], AS: [požućić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. porzucać)

(1.1) aspekt dokonany od: porzucać

odmiana:

(1.1)

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		porzucić
czas przyszły prosty		porzucę	porzucisz	porzuci	porzucimy	porzucicie	porzucą
czas przeszły	m	porzuciłem	porzuciłeś	porzucił	porzuciliśmy	porzuciliście	porzucili
	ż	porzuciłam	porzuciłaś	porzuciła	porzuciłyśmy	porzuciłyście	porzuciły
	n	porzuciłom	porzuciłoś	porzuciło
tryb rozkazujący		niech porzucę	porzuć	niech porzuci	porzućmy	porzućcie	niech porzucą
pozostałe formy czas zaprzeszły m porzuciłem był porzuciłeś był porzucił był porzuciliśmy byli porzuciliście byli porzucili byli ż porzuciłam była porzuciłaś była porzuciła była porzuciłyśmy były porzuciłyście były porzuciły były n porzuciłom było porzuciłoś było porzuciło było forma bezosobowa czasu przeszłego porzucono tryb przypuszczający m porzuciłbym, byłbym porzucił porzuciłbyś, byłbyś porzucił porzuciłby, byłby porzucił porzucilibyśmy, bylibyśmy porzucili porzucilibyście, bylibyście porzucili porzuciliby, byliby porzucili ż porzuciłabym, byłabym porzuciła porzuciłabyś, byłabyś porzuciła porzuciłaby, byłaby porzuciła porzuciłybyśmy, byłybyśmy porzuciły porzuciłybyście, byłybyście porzuciły porzuciłyby, byłyby porzuciły n porzuciłobym, byłobym porzuciło porzuciłobyś, byłobyś porzuciło porzuciłoby, byłoby porzuciło imiesłów przymiotnikowy przeszły m porzucony, nieporzucony porzuceni, nieporzuceni ż porzucona, nieporzucona porzucone, nieporzucone n porzucone, nieporzucone imiesłów przysłówkowy uprzedni porzuciwszy rzeczownik odczasownikowy porzucenie, nieporzucenie

przykłady:

(1.1) Chociaż był dobrym uczniem, porzucił szkołę w wieku trzynastu lat.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) reg. śl. zaniechać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. porzucać

rzecz. porzucenie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: porzucać

• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) бросить, покинуть

źródła: