poruta

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

poruta (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[pɔˈruta], AS[poruta] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. wstyd, kompromitacja
(1.2) pot. skandal, awantura
(1.3) gw. przestępcza podejrzenie, poszlaki
(1.4) daw. gw. więz. wpadnięcie w ręce policji[1]
odmiana:
(1.1-4) [2]
przykłady:
(1.1) Wtedy to była kompletna poruta, orkiestra była niezgrana, ja nie byłem zgrany z orkiestrą i do tego nie znałem tekstu. (Kazik)
(1.2) no i podobno jakaś tabliczka została rozjebana, no i dzisiaj poruta: kto rozjebał tabliczkę? (z Internetu)
składnia:
(1.2) poruta o + B.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wstyd, kompromitacja, hańba, pot. obciach
(1.2) skandal, awantura
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
robić komuś porutę
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: wstyd, kompromitacja
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: skandal, awantura
źródła:
  1. Słowniczek gwary więziennej, „Język Polski” nr 10/1913, s. 298.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „poruta” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.