poprawić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

poprawić (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[pɔˈpravʲiʨ̑], AS[popravʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. poprawiać)

(1.1) aspekt dokonany od: poprawiać
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. poprawiać ndk.
rzecz. poprawa ż, poprawka ż, poprawkowicz m, poprawkowiczka ż, poprawiacz m, poprawiciel m, poprawiny nmos, poprawność ż, poprawczak m, poprawianie n, poprawienie n
przym. poprawczy, poprawkowy, poprawny, poprawnościowy
przysł. poprawnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: poprawiać
źródła: