ponso

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ponso (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA[ˈpɔ̃w̃sɔ], AS[põũ̯so], zjawiska fonetyczne: nazal.samogł.+n/m+szczelin.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) daw. pąsowy[1]
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pąsowy, daw. ponsowy, gw. pąksowy, gw. pęksowy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pąs, pąsowienie, daw. pons, daw. ponsowienie, gw. ponsówka
przym. spąsowiały, pąsowy, daw. ponsowy, daw. sponsowiały, gw. pąksowy, gw. pęksowy
przysł. pąsowo, daw. ponsowo
czas. pąsowieć, spąsowieć, daw. ponsowieć, daw. sponsowieć
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) zob. pąs
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pąsowy
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ponso” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. IV: P-Prożyszcze, Warszawa 1900–1927, s. 599.