ponaddźwiękowy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ponaddźwiękowy (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌpɔ̃nadʲʥ̑vʲjɛ̃ŋˈkɔvɨ], AS[põnadʹʒ́vʹi ̯ẽŋkovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) poruszający się szybciej niż dźwięk (w powietrzu)
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Samoloty lecące nad halą startowały z szybkością ponaddźwiękową, co powodowało silne grzmoty[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) naddźwiękowy, supersoniczny
antonimy:
(1.1) poddźwiękowy, subsoniczny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dźwięk m, ponaddźwiękowość ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: naddźwiękowy
źródła:
  1. Bolesław Potyrała, Robert Fudali, Od zwycięstwa do upadku. Siły zbrojne Związku Radzieckiego w latach 1945-1991, 2009, Narodowy Korpus Języka Polskiego.