polonistka
polonistka (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) nauk. kobieta zajmująca się naukowo językiem polskim
- (1.2) eduk. nauczycielka języka polskiego
- (1.3) pot. studentka lub absolwentka polonistyki
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik polonistka polonistki dopełniacz polonistki polonistek celownik polonistce polonistkom biernik polonistkę polonistki narzędnik polonistką polonistkami miejscownik polonistce polonistkach wołacz polonistko polonistki
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) uczona
- (1.2) nauczycielka, lektorka
- (1.3) studentka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. repolonizacja ż, polonista m, polonistyka ż, polonizm m, polonica nmos, polonika nmos, polonizacja ż, polonizator m, polonizowanie n, spolonizowanie n, Polonia ż
- przym. polonistyczny, polonizacyjny, polonijny
- czas. polonizować ndk., spolonizować dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: polonista
- rosyjski: (1.1) полонистка ż
- słowacki: (1.1) polonistka ż
- ukraiński: (1.1) полоністка ż
- źródła:
polonistka (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) polonistka[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. polonistika ż
- przym. polonistický
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „polonistka” w: Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.