Przejdź do zawartości

politura

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

politura (język polski)

[edytuj]
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) spirytusowy roztwór szelaku używany w meblarstwie do wykańczania powierzchni drewna; zob. też politura w Wikipedii.
(1.2) powłoka z politury (1.1)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) dbać o politurę • czyścić / wycierać politurę • czyszczenie politury
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. politurowanie n
czas. politurować ndk.
przym. politurowany
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=politura&oldid=8287277”