polca
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
polca (język hiszpański)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˈpol.ka]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od polcar
- (2.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od polcar
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- año de la polca → pot. żart. czasy króla Ćwieczka
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
polca (język portugalski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
polca (język włoski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: /ˈpɔl.ka/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- alternatywna pisownia: polka
- źródła: