polca

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

polca (język hiszpański)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈpol.ka]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) polka (taniec)

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od polcar
(2.2) 2. os. lp () trybu rozkazującego (imperativo) od polcar
odmiana:
(1.1) lm polcas
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) bailar la polca (czyli: polcar)tańczyć polkę
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) danza, baile
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. polcar
związki frazeologiczne:
año de la polcapot. żart. czasy króla Ćwieczka
etymologia:
uwagi:
źródła:

polca (język portugalski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) polka (taniec)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

polca (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA/ˈpɔl.ka/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) polka (taniec)
(1.2) muz. polka
odmiana:
(1.1-2) lp polca; lm polche
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
czes. polka
uwagi:
alternatywna pisownia: polka
źródła: