pokrok

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pokrok (język czeski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) postęp, rozwój
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pokrokář m
przym. pokrokový
czas. pokročit
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

pokrok (język górnołużycki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) postęp, rozwój
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. pokrokowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

pokrok (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) postęp[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pokrokovosť ż
przym. pokrokový
przysł. pokrokovo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. II, P-Ž, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 53.