poimek
Wygląd
poimek (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [pɔˈjĩmɛk], AS: [poi ̯ĩmek], zjawiska fonetyczne: nazal.• epenteza i ̯
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) gram. nieodmienna część mowy, łącząca się z wyrazem (występująca po nim) i zmieniająca jego sens, występująca m.in. w językach ugrofińskich; zob. też poimek w Wikipedii
- (1.2) daw. gram. sufiks[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik poimek poimki dopełniacz poimka poimków celownik poimkowi poimkom biernik poimek poimki narzędnik poimkiem poimkami miejscownik poimku poimkach wołacz poimku poimki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) postposition
- białoruski: (1.1) паслялог m
- kazachski: (1.1) септеулік
- rosyjski: (1.1) послелог m
- źródła:
- ↑ Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. 6, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1958–1969, s. 811.