podłość

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

podłość (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈpɔdwɔɕʨ̑], AS[podu̯ość] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co podłe; cecha tych, którzy podli
(1.2) podły czyn, niegodziwy postępek
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) podłość postępowania
(1.2) popełnić podłość • dopuścić się podłości
synonimy:
(1.2) niegodziwość, nikczemność, haniebność; przest. bezecność, bezeceństwo, niecność; pot. świństwo, draństwo; wulg. skurwysyństwo
antonimy:
(1.1) szlachetność, dobroć
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. podlec m, upadlanie n, upodlenie n
czas. upadlać ndk., upodlić dk.
przym. podły
przysł. podle
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: