podwika

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

podwika (język polski)[edytuj]

Kobieta w podwice (1.1)
wymowa:
[uwaga 1] IPA: [pɔdˈvʲika], AS: [podvʹika], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) st.pol. element stroju kobiecego, duża chusta z białego płótna, zasłaniająca szyję i boki twarzy[1][2]; zob. też podwika w Wikipedii
(1.2) st.pol. przen. zamężna kobieta[1]
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikpodwikapodwiki
dopełniaczpodwikipodwik
celownikpodwicepodwikom
biernikpodwikępodwiki
narzędnikpodwikąpodwikami
miejscownikpodwicepodwikach
wołaczpodwikopodwiki
przykłady:
(1.1) Po sukni znam żałobę, znam i po podwice.[3]
(1.2) Samson miał siłę potężną, ale że mu podobno oleju w głowie brakło, że się dał podwice za nos wodzić, że nie miał siły ducha, wyższości jego i niepodległości, musiał młyny obracać Filistynom…[4]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kwef, namitka, woal, welon, podwijka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. podwiczka
st.pol. podwikarz
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zob. też podwika w Encyklopedii staropolskiej
  1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, Słownik języka polskiego, Warszawa 1908, tom 4, s. 437.
  2. ↑ J. Karłowicz, Słownik gwar polskich, Kraków 1906, tom 4, s. 201.
  3. ↑ Jan Kochanowski, Do Kachny, w: Fraszki, Księgi trzecie, Kraków, 1883.
  4. ↑ Józef Ignacy Kraszewski, Tomko Prawdzic, rozdz. VIII, Lwów, 1866.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=podwika&oldid=7917283”