podwajanie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

podwajanie (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zwiększanie czegoś dwukrotnie
(1.2) wzmaganie intensywności czegoś[1]
odmiana:
(1.1-2) blm,
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) duplikowanie, dublowanie
(1.2) wzmaganie
antonimy:
(1.1) niepodwajanie
hiperonimy:
(1.1) zwielokrotnianie, multiplikowanie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dwa n, podwojenie n, podwajalność ż, zdwajanie n, dwójka ż, dwója ż, dwójeczka ż, dwójnia ż, dwojenie n, podwójność ż, dwojakość ż, dwoistość ż, dwójniak m, dwojak m, dwojaczek m, dwójkowanie n, dwójarz m, dwójara ż, dwójkowicz m, dwójkowiczka ż, dwojaki nmos
czas. podwajać ndk., podwoić dk., zdwajać ndk., zdwoić dk., dwoić ndk., dwójkować ndk.
przym. podwójny, dwójkowy, dwojaki, dwoisty, drugi
przysł. podwójnie, dwójkowo, dwojako, dwoiście, w dwójnasób
licz. dwa, dwojaki
form. słow. dwu-, dwój-
tem. słow. drugo-
związki frazeologiczne:
etymologia:
rzecz. odczas. od podwajać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „podwoić — podwajać” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.