podsłuchomania

podsłuchomania (język polski)

wymowa:

‹podsłucho mania›, IPA: [pɔtˈswuxɔˈmãɲja], AS: [potsu̯uχomãńi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• -ni…• podw. akc.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nadmierne wykorzystanie podsłuchu jako środka w walce z przestępczością, często stosowane w celach politycznych

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	podsłuchomania
dopełniacz	podsłuchomanii
celownik	podsłuchomanii
biernik	podsłuchomanię
narzędnik	podsłuchomanią
miejscownik	podsłuchomanii
wołacz	podsłuchomanio

przykłady:

(1.1) Należy odizolować z życia publicznego promotorów podsłuchomanii.

(1.1) Mimo rozkręcającej się podsłuchomanii mało kto jednak dba o fachowe zacieranie śladów.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ulec / ulegać podsłuchomanii • obawiać się podsłuchomanii

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. podsłuch + mania

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: