podkucie

podkucie (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔtˈkuʨ̑ɛ], AS: [potkuće], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) kolej. płaskie miejsce na obręczy kół pojazdu szynowego, powstałe w wyniku ich zblokowania podczas silnego hamowania pociągu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	podkucie	podkucia
dopełniacz	podkucia	podkuć
celownik	podkuciu	podkuciom
biernik	podkucie	podkucia
narzędnik	podkuciem	podkuciami
miejscownik	podkuciu	podkuciach
wołacz	podkucie	podkucia

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kucie n, podkuwanie n, skucie n, skuwanie n, wykucie n, wykuwanie n

czas. kuć ndk., podkuć dk., podkuwać ndk., skuć dk., skuwać ndk., wykuć dk., wykuwać ndk.

przym. kuty, podkuty, skuty, wykuty

związki frazeologiczne:

etymologia:

rzecz. odczas. od podkuć

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: