podglądacz

podglądacz (język polski)

podglądacz (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba obserwująca z ukrycia

(1.2) psych. seks. osoba osiągająca satysfakcję seksualną poprzez podglądania nagości lub aktów seksualnych innych osób

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	podglądacz	podglądacze
dopełniacz	podglądacza	podglądaczy / podglądaczów
celownik	podglądaczowi	podglądaczom
biernik	podglądacza	podglądaczy / podglądaczów
narzędnik	podglądaczem	podglądaczami
miejscownik	podglądaczu	podglądaczach
wołacz	podglądaczu	podglądacze

przykłady:

(1.2) Ilona złapała tego podglądacza na gorącym uczynku, bo zapomniał zgasić światło.

składnia:

kolokacje:

(1.1) podglądacz ptaków

synonimy:

(1.1) podpatrywacz

(1.2) voyeurysta

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) obserwator

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. podgląd mrz, podglądactwo n, podglądanie n, podglądnięcie n, podglądzik mrz

forma żeńska podglądaczka ż

czas. podglądać ndk., podglądnąć dk.

przym. podglądowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. podglądać + -acz

uwagi:

tłumaczenia:

• portugalski: (1.1) voyeurista m
• włoski: (1.1) guardone m

źródła: