podczaszy
podczaszy (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. nadworny urzędnik książęcy lub królewski próbujący napoje przed podaniem ich władcy; początkowo pomocnik albo zastępca cześnika[1]; zob. też podczaszy w Wikipedii
- (1.2) hist. nadworny urzędnik tytularny bez określonej funkcji albo tytularny urzędnik ziemski mianowany przez króla[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik podczaszy podczaszowie dopełniacz podczaszego podczaszych celownik podczaszemu podczaszym biernik podczaszego podczaszych narzędnik podczaszym podczaszymi miejscownik podczaszym podczaszych wołacz podczaszy podczaszowie depr. M. i W. lm: (te) podczasze[2]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. podczaszyc mos, podczastwo n, podczaszostwo n
- forma żeńska podczaszyna ż, podczaszanka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cupbearer, cup-bearer
- francuski: (1.1) échanson m, boutillier m
- hiszpański: (1.1) copero m
- litewski: (1.1) pataurininkis m
- łaciński: (1.1) subpincerna m, pocillator m
- niemiecki: (1.1) Mundschenk m
- nowogrecki: (1.1) οινοχόος m
- rosyjski: (1.1) подча́ший m
- ukraiński: (1.1) підчаший m, виночерпій m
- źródła:
- 1 2
Hasło „podczaszy” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „podczaszy” w: Marcin Woliński, Zygmunt Saloni, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego, wyd. IV, Warszawa 2020.
