podciąg

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

podciąg (język polski)[edytuj]

podciąg (1.2)
wymowa:
IPA[ˈpɔtʲʨ̑ɔ̃ŋk], AS[potʹćõŋk], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.wygł.nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) żegl. zob. gording[1]
(1.2) etn. bud. daw. belka stropowa; zob. sosrąb
(1.3) daw. zob. jętka
(1.4) daw. cięciwa łuku geometrycznego
(1.5) mat. ciąg utworzony z wybranych wyrazów danego ciągu bez zmiany ich kolejności
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: gording
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „podciąg” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.