poczęstunek

poczęstunek (język polski)

poczęstunek (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌpɔt͡ʃɛ̃w̃ˈstũnɛk], AS: [počẽũ̯stũnek], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę • akc. pob. ^ⓘ

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) małe, skromne przyjęcie

(1.2) rzeczy, którymi częstuje się gości

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	poczęstunek	poczęstunki
dopełniacz	poczęstunku	poczęstunków
celownik	poczęstunkowi	poczęstunkom
biernik	poczęstunek	poczęstunki
narzędnik	poczęstunkiem	poczęstunkami
miejscownik	poczęstunku	poczęstunkach
wołacz	poczęstunku	poczęstunki

przykłady:

(1.1) Zapraszamy na poczęstunek!

(1.2) Wykwintny poczęstunek dla widzów Loży Prezydenckiej serwowany jest przed spektaklem bądź w antrakcie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) przest. traktament

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. rozczęstować, poczęstować dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

od XIX w.; pol. poczęstować

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) food and drink, repast, treat; (1.2) food and drink, repast, treat
• arabski: (1.1) أكلة ż; (1.2) أكلة ż
• chiński standardowy: (1.2) 请客 (qǐngkè)
• francuski: (1.1) collation ż
• nowogrecki: (1.1) κέρασμα n
• rosyjski: (1.2) угощение n

źródła: