pobrzeże

pobrzeże (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) geogr. ląd na brzegu morza, jeziora lub rzeki

(1.2) brzeg przedmiotu, jego krawędź

(1.3) daw. geogr. kresy, pogranicze

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pobrzeże	pobrzeża
dopełniacz	pobrzeża	pobrzeży
celownik	pobrzeżu	pobrzeżom
biernik	pobrzeże	pobrzeża
narzędnik	pobrzeżem	pobrzeżami
miejscownik	pobrzeżu	pobrzeżach
wołacz	pobrzeże	pobrzeża

przykłady:

(1.1) Karwina jest strumieniem na Pobrzeżu Koszalińskim.

(1.2) Wtedy pilot zsunął się z pobrzeża łóżka.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Pobrzeże Austriackie / Bałtyckie / Bałtyku / Gdańskie / Kaszubskie / Koszalińskie / Słoweńskie / Słowińskie / Szczecińskie / Żmudzkie • Pobrzeża Południowobałtyckie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pobrzeżność ż

przym. pobrzeżny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) крайбрежие n
• litewski: (1.1) pajūrio
• łotewski: (1.1) piejūras
• niemiecki: (1.1) Küstenland n, Küste ż

źródła: