pobożnie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pobożnie (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[pɔˈbɔʒʲɲɛ], AS[pobožʹńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.-ni…
?/i ?/i
znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) w sposób pobożny
odmiana:
(1.1) pobożnie; st. wyższy pobożniej; st. najwyższy najpobożniej
przykłady:
(1.1) To wystraszeni najpobożniej zanosili swoje modły.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) bezbożnie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bożek mzw/mos, pobożność ż, pobożnisiostwo n, pobożniś m, pobożnisia ż, pobożnienie n, spobożnienie n
czas. pobożnieć ndk., spobożnieć dk.
przym. pobożny, zbożny
wykrz. przebóg
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. pobożny + -e
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: