pobenedyktyński

pobenedyktyński (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który kiedyś należał do benedyktynów lub benedyktynek

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	pobenedyktyński		pobenedyktyńska	pobenedyktyńskie	pobenedyktyńscy	pobenedyktyńskie
dopełniacz	pobenedyktyńskiego		pobenedyktyńskiej	pobenedyktyńskiego	pobenedyktyńskich
celownik	pobenedyktyńskiemu		pobenedyktyńskiej	pobenedyktyńskiemu	pobenedyktyńskim
biernik	pobenedyktyńskiego	pobenedyktyński	pobenedyktyńską	pobenedyktyńskie	pobenedyktyńskich	pobenedyktyńskie
narzędnik	pobenedyktyńskim		pobenedyktyńską	pobenedyktyńskim	pobenedyktyńskimi
miejscownik	pobenedyktyńskim		pobenedyktyńskiej	pobenedyktyńskim	pobenedyktyńskich
wołacz	pobenedyktyński		pobenedyktyńska	pobenedyktyńskie	pobenedyktyńscy	pobenedyktyńskie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Przy pobenedyktyńskim kościele rosną kasztany.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pobenedyktyński budynek • pobenedyktyńskie zabudowania (kościół / klasztor / konwent)

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) pozakonny

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. benedyktyn m, benedyktynka ż, Benedykt m, Benedykta ż

przym. benedyktyński

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. po- + benedyktyński < pol. benedyktyn < pol. Benedykt

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: