plenilunium

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

plenilunium (język łaciński)[edytuj]

plenilunium (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) astr. pełnia księżyca[1]
odmiana:
(1.1) pleniluni|um, plēnilūniī (deklinacja II)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikplēnilūniumplēnilūnia
dopełniaczplēnilūniīplēnilūniōrum
celownikplēnilūniōplēnilūniīs
biernikplēnilūniumplēnilūnia
ablatywplēnilūniōplēnilūniīs
wołaczplēnilūniumplēnilūnia
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. plenus + luna + -ium; źródłosłów dla ang. plenilune, hiszp. plenilunio, katal. pleniluni, port. plenilúnio, wł. plenilunio
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 513.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=plenilunium&oldid=8313006”