pleban

pleban (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈplɛbãn], AS: [plebãn], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. proboszcz; zob. też pleban w Wikipedii

(1.2) pot. lekcew. ksiądz katolicki

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pleban	plebani
dopełniacz	plebana	plebanów
celownik	plebanowi	plebanom
biernik	plebana	plebanów
narzędnik	plebanem	plebanami
miejscownik	plebanie	plebanach
wołacz	plebanie	plebani
depr. M. i W. lm: (te) plebany

przykłady:

(1.1) Folwark biskupi oddawał dziesięcinę plebanowi.

składnia:

kolokacje:

(1.1) jasielski / serocki / miejscowy pleban • ksiądz pleban

synonimy:

(1.1) proboszcz

(1.2) klecha, katabas

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) ksiądz

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. plebania ż, plebanijka ż

przym. plebanijny, plebanowy, plebański

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. plebanus, prawdopodobnie za pośrednictwem czes. pleban

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: proboszcz

• łaciński: (1.1) plebanus m, parochus m
• wilamowski: (1.1) plebon m

źródła: