plachta

plachta (język czeski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) płachta

(1.2) żegl. żagiel

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	plachta	plachty
dopełniacz	plachty	plachet
celownik	plachtě	plachtám
biernik	plachtu	plachty
wołacz	plachto	plachty
miejscownik	plachtě	plachtách
narzędnik	plachtou	plachtami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. plachtit

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

plachta (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) płachta

(1.2) żegl. żagiel

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. plachetnica ż, plachtár m, plachtárka ż, plachtárstvo n, Plachty ż

czas. plachtáriť ndk.

przym. plachtový, plachtársky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: